Łaskawie przysłany. Muzeum potwierdziło dodatkowe wyposażenie M001 o którym pisałem tutaj. W certyfikacie nie wspominają o tym że wszystkie garbusy na rynek wewnętrzny w Niemczech mają jeszcze M055 czyli stacyjkę z blokadą układu kierowniczego.

Na osobnej stronie otrzymałem potwierdzenie że numer silnika odpowiada podwoziu.

Odnośnie silnika. Oryginalny motor tracił ciśnienie oleju, więc tymczasowo zastąpiłem go silnikiem z motopompy (tutaj, tutaj, tutaj i tutaj). Jaki będzie dalszy los tego silnika to nie wiem. Przejechałem na nim 1000km. Powinienem go dotrzeć do końca i może wtedy go zmienię. Silnik wyląduje na półce. Nie mam innego planu.

Oryginalny blok został splanowany (może uda zrobić się foty). Wał leci na 1 szlif. Wczoraj dostałem informację że znalazł się oryginalny zestaw tłoków w nadwymiarze (sory za bed kłality of foto) i jest duże prawdopodobieństwo na oryginalne pierścienie i panewki, znalazły się nawet oryginalne osłony popychaczy. Cylindry jako że mają progi będą szlifowane na 1 nadwymiar.

Koła. Kółka zgodnie z certyfikatem były pomalowane w dwóch kolorach (kiedyś pomalował je ktoś srebrzanką). Co ciekawe do karoserii w kolorze Seeblau dla modeli 111, 112, 115, 116 rant kół powinien być pomalowany L289 blue white. Przy pozostałych kolorach karoserii koła powinny mieć rant w kolorze L87 perl white. I tak też pod tą srebrzanką jest. Na zdjęciu koło z zapasu z wiekową oponą Continental-a. Felgi są z sierpnia 65 roku.

Blacha została już właściwie skończona. Zostały już tylko do zrobienia drzwi i punktowe piaskowanie. Jeśli nie wyskoczą jakieś niespodzianki karoseria idzie do lakierni. Oczywiście kolor pozostaje bez zmian.